ارتودنسی سریع روشی است که از ونیرهای پرسلن و روکش‌های دندانی برای پر کردن فاصله بین دندانها و اصلاح دندان‌های در هم رفته و شلوغ استفاده می‌شود و نتیجه نهایی آن، دندان‌هایی زیبا، مرتب و سفید است. ارتودنسی سریع، جایگزینی برای ارتودنسی سنتی است. به جای سال‌ها استفاده از بریس و سیم‌کشی دندان‌ها، همان نتایج را می‌توان در مدت یک ماه بدست آورد.در درمان‌های ارتودنسی برای رفع مشکل بی‌نظمی دندان‌ها، هنوز روشی که بتواند مشکل را سریع از بین ببرد وجود ندارد. اگر چه با تلفیق درمان‌های جراحی و ارتودنسی توسط جراح که به صورت برش‌های عمودی روی لثه و استخوان آرواره در بین دندان‌هاست و می‌تواند تمامی دندان‌ها و یا تعدادی از دندان‌ها را دربرگیرد و نصب دستگاه‌های ارتودنسی، می‌توان سرعت درمان‌های ارتودنسی را بیشتر کرد و در نتیجه طول درمان را کاهش داد. پس از گذشت حدود 20 سال و یا بیشتر از ابداع این روش، هنوز این شیوه ی درمانی‌ به شکل متداول و مرسوم در نیامده است.

به منظورانجام ارتودنسی سریع وضعیت قرارگیری دندانها باید درحالت طبیعی و نرمال باشد یعنی بیمار دارای ناهنجاری فکی نباشد.  اگر قبلا از بریس یادرمان ارتودنسی ثابت استفاده کرده اید اماهنوز از ظاهردندانهای خود راضی نیستید ارتودنسی سریع گزینه مناسبی برای شما می باشد. همچنین افرادی که دچار انحراف و کجی دندانها و دچار نامنظم بودن جزئی دندانها هستند توسط ارتودنسی سریع میتوانند به خوبی و در مدت زمانی بسیار کوتاه به لبخندی زیبا دست یابند.

مراحل ارتودنسی سریع

درجلسه نخست متخصص ارتودنسی با توجه به مدارک و عکس های رادیوگرافی  تشخیص میدهد که شما کاندیدای مناسب برای انجام ارتودنسی سریع هستید یا نه. بعداز تشخیص شما را به متخصص زیبایی ارجاء داده تانظرات ایشان رادررابطه بانحوه درمان بداند تا بتوان بهترین روش مناسب شرایط خاص شمابررسی و تعیین شود.
بعداز مشخص شدن طرح درمان مراحل ارتودنسی دندان شروع می شود. که در اکثردرمانهای ارتودنسی سریع شامل قراردادن ونیربرروی دندان موردنظر میباشد.

در جلسه دوم، مراحل ارتودنسی دندان آغاز می‌شود. اکثر درمان‌های ارتودنسی سریع، شامل قرار دادن ونیر بر روی دندان مورد نظر است. ابتدا سطح اصلی دندان به آرامی سابیده می‌شود. با این کار دندان برای قرار گرفتن ضخامت اضافی ونیر بر روی آن آماده می‌شود. حدود نیم میلی‌متر از ضخامت سطح دندان برداشته می‌شود. اغلب در طی این مرحله از بی‌حسی موضعی برای سنباده زدن دندان استفاده می‌شود. سپس یک قالب از دندان گرفته می‌شود. این قالب به آزمایشگاه فرستاده می‌شود و برای ساخت ونیرهای دائمی مورد استفاده قرار می‌گیرد. گاهی اوقات تا آماده شدن ونیرهای نهایی، از ونیرهای موقتی استفاده می‌شود.
در جلسه سوم که حدوداً دو هفته پس از اولین جلسه است، ونیرهای دائمی به دندان‌ها متصل می‌شود. ابتدا دندانپزشک از آب یا گلیسیرین برای قرار دادن ونیر بر روی دندان‌ها استفاده می‌کند. این اتصال غیر دائمی برای بررسی جای‌گیری مناسب، درجه سایه‌روشن و رنگ آن انجام می‌شود. رنگ ونیرها را می‌توان بر اساس رنگ سیمان دندان انتخاب کرد. اما پس از استفاده از سیمان دندان، رنگ ونیرها را نمی‌توان تغییر داد.
قرار دادن ونیر یک عملیات دقیق و ظریف است. هر ونیر باید به صورت جداگانه نصب گردد. در نتیجه، این مرحله چندین ساعت به طول می‌انجامد.
جلسه آخر مربوط به چک‌‌آپ دندان‌هاست و حدود یک تا دو هفته پس از اتصال ونیر خواهد بود.
انجام این روش توسط یک دندانپزشک زیبایی مجرب بسیار مهم است. اگر ونیرها به صورت صحیح قرار داده نشوند، ممکن است ظاهر دندان‌های شما بیش از حد بزرگ، بیش از حد کوچک باشد و یا رنگ آنها در مقایسه با بقیه دندان‌های شما ناهماهنگ و مصنوعی به نظر برسد. اما در صورت انجام یک عملیات درست و موفقیت ‌آمیز، ونیر دندان‌های شما بسیار طبیعی به نظر رسیده و عملاً در میان دندان‌های طبیعی شما غیر قابل تشخیص خواهد بود.

انواع ارتودنسی فوری

در روش ارتودنسی فوری سه تکنیک رایج استفاده می‌شود از جمله:
ونیر پرسلینی
روکش پرسلینی و زیرکونیا
باندینگ دندان
ونیرهای پرسلینی
ونیرهای پرسلینی لایه‌های نازک ساخته شده از سرامیک مخصوص دندان هستند. این لایه‌های نازک درست روی قسمت‌های جلویی دندان قرار می‌گیرد و ظاهر بسیار زیبایی را در این فرآیند ایجاد می‌کنند. متخصص از آنها برای رفع انواع مختلف مشکلات زیبایی دندان و نتایج عالی اصلاح طرح لبخند استفاده می‌کند.در طی این روش برای قرار دادن ونیر پرسلینی، مقدار کمی از ساختار دندان باید برداشته شود تا ونیر بتواند با آن تطبیق داده شود. پس از آماده شدن، مدلی از شکل دندان گرفته می‌شود تا ونیر پرسلینی نهایی بتواند به صورت سفارشی برای دندان ساخته شود. دندانپزشک شما قبل از چسباندن آن، باید از اندازه مناسب ونیر پرسلینی اطمینان حاصل کند.

لقی دندان در اثر ارتودنسی سریع

اصولا لقی دندان‌ها در حین درمان ارتودنسی، امری طبیعی است، چون در ارتودنسی، دندان باید میزانی از لقی را به دست آورد تا بعد بتواند حرکت کند، البته این لقی بسیار کم و توسط بیمار قابل احساس است. لقی دندان در حد طبیعی، به طور قطع بعد از درآوردن دستگاه‌های ارتودنسی از بین می‌رود و بیمار نباید از این موضوع ناراحت باشد. اگر لقی دندان ها حداکثر دو هفته تا یک ماه بعد از ارتودنسی باقی بماند، امری غیرطبیعی است و بیمار برای ارزیابی بیشتر باید به دندانپزشک متخصص مراجعه کند.

 کاندیدای مناسب برای ارتودنسی سریع

در صورتی که شما از یک یا چند مورد از مشکلات زیر رنج می‌برید، فرد مناسبی برای استفاده از روش‌های ارتودنسی سریع خواهید بود:

کجی خفیف دندان‌ها
نامرتبی و ردیف نبودن دندان‌ها
فاصله‌های کوچک در بین دندان‌ها
شلوغی دندان‌ها

در واقع اگر شدت این مشکلات در شما به حدی نباشد که بخواهید از درمان‌های ارتودنسی قدیمی مرسوم برای رفع آن استفاده کنید، ونیر‌های لمینت گزینه‌ای بسیار خوب برای شما خواهد بود. اگرچه ونیرهای دندانی به خودی خود حالت حساس و شکننده‌ای دارد، اما وقتی که بر روی سطح دندان شما چسبانده می‌شود حالت بسیار محکم و بادوامی پیدا می‌کند. هر ونیر در عمل به جزئی از دندان اصلی شما تبدیل می‌شود و یک سطح جلویی جدید برای آن دندان فراهم می‌کند.

مزایا و معایب ارتودنسی سریع

برای بزرگسالانی که می خواهند در مدت زمان کمتری به نتیجه برسند این نوع ارتودنسی در مدت زمان کوتاه تری انجام می گیرد.
در ارتودنسی سریع استفاده از براکت های سرامیکی، زبانی و فلزی وجود دارد.
ارتودنسی علاوه بر زیبایی نقش مهمی در سلامت دهان و دندان دارد و باعث می شود تا صحیح صحبت شود.

از طرفی:

-تراش مینای دندان ها به گونه ای که آنها را مستعد پوسیدگی می کند.

-پر کردن نواحی تورفته با مواد ترمیمی که به صورت دوره ای نیاز به تعویض ترمیم ها به جهت تغییر رنگ دارند

-اخلال در روند تمیز شدن طبیعی دندانها زیرا مواد ترمیمی، روکش، وینر یا لمینت ها سبب تغییر حالت نرمال کانتورهای دندانی می گردد

عوارض انجام ارتودنسی سریع

سرعت حرکت دندان‌ها به سختی استخوان بیمار، سن و جنس، میزان تحلیل و تشکیل استخوان، نوع و شیوه درمانی بستگی دارد؛ مثلا ممکن است در یک نفر طول مدت درمان 1‌سال و در شخصی دیگر که همان مشکل را داراست، به 5/1 تا 2 سالa افزایش یابد. به طور کلی در ارتودنسی سریع، تمام عوارض حین و بعد از جراحی مانند از دست دادن عملکرد صحیح درد، التهاب، صدمه به ریشه دندان و از طرفی ثبات دندان ها بعد از درمان، هنوز به طور دقیق مورد بررسی قرار نگرفته است.از عوارض احتمالی این روش می توان به موارد زیر اشاره کرد:

-تراش مینای دندان ها به گونه ای که آنها را مستعد پوسیدگی می کند.
-پر کردن نواحی تورفته با مواد ترمیمی که به صورت دوره ای نیاز به تعویض ترمیم ها به جهت تغییر رنگ دارند.
-اخلال در روند تمیز شدن طبیعی دندانها زیرا مواد ترمیمی، روکش، وینر یا لمینت ها سبب تغییر حالت نرمال کانتورهای دندانی می گردد.